وفای به عهد، ویژگی اساسی قمر بنی هاشم

استاد برجسته حوزه علمیه گفت: یکی از اساسی ویژگی‌های قمر بنی‌هاشم وفای به عهد است.

به گزارش ایسنا منطقه قم، حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی شب گذشته در محفل جشن شب میلاد حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام که از سوی حرم مطهر در شبستان امام خمینی(ره) برگزار شد به بررسی سیره عبادی و سیاسی قمر بنی‌هاشم پرداخت و عنوان کرد: حضرت عباس علیه‌السلام از امام‌زادگانی است که از سوی امام معصوم علیه‌السلام برای زیارت ایشان زیارت‌نامه به شیعیان آموزش داده‌شده است.

سخنران آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها بابیان این‌که حضرت ابالفضل علیه‌السلام ۲۰ سال از امام حسین علیه‌السلام کوچک‌تر بوده است، عنوان داشت: حضرت عباس علیه‌السلام در کربلا ۳۶ سال داشتند، همچنین تاریخ گزارش داده است ۳ تن از برداران حضرت در کنار  ایشان به یاری امام حسین علیه‌السلام شتافتند و به مقام رفیع شهادت نائل شدند.

وی ادامه داد: حضرت ابالفضل علیه‌السلام تمام عمر را در کنار امام معصوم زیست و در سایه امام معصوم رشد و تکامل یافت؛ بر این اساس مرور تک‌به‌تک برگ‌های تاریخ به ما می‌آموزد که ایشان ضمن برخورداری از کمالات اعلی در کنار خورشید تابان عصمت و ولایت هیچ‌گاه ابراز وجود نکردند، همچنین تاریخ قیام عاشورا نیز گواه داده است که حتی در حدود یک پیشنهاد ساده به امام حسین علیه‌السلام عرضه نداشتند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین رفیعی با اشاره به این‌که تبعیت محض حضرت ابالفضل از حدود امام معصوم نشان از وفای به عهد فطری و قولی در مواجهه ایمانی با امام زمان است، گفت: یکی از ویژگی‌های اساسی قمر بنی‌هاشم وفای به عهد است.

وی افزود: وفای به عهد از ارکان صفاتی انسان کامل است تا جایی که در روایات آمده است: «عَنْ أَبِی مَالِکٍ قَالَ: قُلْتُ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (ع) أَخْبِرْنِی بِجَمِیعِ شَرَائِعِ الدِّینِ قَالَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ الْحُکْمُ بِالْعَدْلِ وَ الْوَفَاءُ بِالْعَهْدِ»* ابی مالک می گوید: به امام سجّاد علیه‌السلام عرض کردم: مرا از تمام دستورهاى دین آگاه کنید، امام علیه‌السلام فرمودند: حق‌گویی، قضاوت عادلانه و وفاى به عهد.

عضو هیئت‌علمی جامعه المصطفی العالمیه عهد با امام معصوم را در طول عهد با خدا توصیف کرد و اظهار داشت: امام صادق علیه‌السلام در زیارت‌نامه حضرت ابالفضل چنین به حدود وفای به عهد ایشان گواه داده‌اند که«اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطِیعُ للّه وَلِرَسُولِهِ وَلاِءمِیرِالْمُؤمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ…»