با همین منوال، شاهد نابودی زبان کهن فارسی خواهیم بود

نادر کریمی‌راد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: زبان فارسی یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین زبان‌ها در سراسر جهان و زبان رسمی کشورهای ایران، تاجیکستان و افغانستان است. اما غیر از این کشورها، کشور پاکستان در کنار ازبکستان با بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر از جمله کشورهای فارسی زبان دنیا است و بیش از ۴۰ کشور به صورت متناوب و منطقه‌ای ضمن داشتن زبان رسمی در آنجا کم و بیش فارسی صحبت می‌کنند.

به باور وی: آغاز تحول در زبان فارسی را از مدارس باید شروع کرد زیرا آموزش زبان فارسی بالاخص برای کودکان در ایران همواره با کاستی‌هایی روبه‌رو بوده است.

کریمی‌راد خاطرنشان‌کرد: از یک سو معلمان انس گرفته با روش‌های سنتی و قدیمی در نظام آموزشی کشور حضور دارند و از سوی دیگر خانواده‌ها هستند که آن قدر که بر یادگیری زبان دوم و حتی سوم در فرزندان خود تاکید دارند شوربختانه به زبان ملی و میهنی کشور خود اهمیتی نمی‌دهند.

او با بیان اینکه بسیاری از والدین این وظیفه مهم را بر عهده مدارس نهاده و حتی پا را فراتر گذاشته و معتقدند که کودک خودبه‌خود زبان فارسی را در اجتماع یاد می‌گیرد، گفت: از همه این‌ها بدتر و فاجعه‌آمیزتر این است که کودکان آن قدر که با لهجه محلی خود عجین شده‌اند، مهارت زبان فارسی را ندارند.

این استاد ادبیات و زبان فارسی با ذکر مثالی ادامه داد: کودکی که در سن پنج یا شش سالگی به سر می‌برد لهجه ترکی، لری، کردی و عربی را طوری صحبت می‌کند که فراموش کرده است در کشوری که مهد زبان فارسی است زندگی می‌کند.

وی افزود: در خاطرم هست زمانی که در مقطع راهنمایی درس می‌خواندیم در کتاب فارسی ما درختی تناور و سترگ نقاشی شده بود و زیر این درخت تناور نوشته شده بود «زبان فارسی». درختچه‌هایی کوچک با نام لهجه‌های کردی، ترکی، گیلکی و… کشیده شده بود و در ادامه نوشته شده بود که این درختچه‌های کوچک نباید قطع شوند ولی نباید آن چنان رشد کنند که زبان فارسی را بپوشانند.

کریمی‌راد تصریح کرد:‌ متاسفانه در حال حاضر ما شاهد رشد این درختچه‌ها هستیم و رشد بیش از حد آنها ممکن است زبان کهن و اصیل فارسی را با مشکل مواجه کند.

مؤلف مجموعه چند جلدی «شاهد شکرفشان» (بررسی و شرح غزلیات سعدی) راهکارهای زیر را برای تقویت زبان فارسی پیشنهاد کرد:

· نقش انکارناپذیری خانواده و آموزش صحیح زبان فارسی از ابتدا به فرزندان خود و ایجاد شور و اشتیاق برای یادگیری زبان رسمی کشور.

· ایجاد بستر و فضای مناسب برای یادگیری بیشتر کودک با ایجاد مهارت برای او در سنین مختلف.

· صحبت کردن به زبان فارسی در جمع خانواده، بستگان، مهمانی و… با هدف همیاری با کودک در دستیابی به مهارت‌های زبانی.

مؤلف درسنامه دانشگاهی «فارسی عمومی» همچنین نقش معلمان و مسؤولان کشور را در این زمینه به شرح زیر برشمرد:

· ایجاد بستر مناسب برای دانش‌آموزان در جهت کسب مهارت‌های لازم در خواندن و نوشتن و شنیدن و سخن گفتن.

· ایجاد تحول اساسی در کتاب‌های درسی از پایه تا دبیرستان با محوریت هدفمند کردن آنها.

· ایجاد تغییر و تحول در روش‌های آموزش و تدریس خود.

· درک صحیح متقابل از زبان فارسی و سعی در پرورش آن و انتقال به کودکان.

· تاکید بر روش‌های مهارت نگارش فارسی و جلوگیری از شلخته‌نویسی به خصوص در مکاتبات اداری.

· تلاش برای واژه‌گزینی مناسب و یکپارچه کردن زبان و دستور خط.

· تعامل نهادها با فرهنگستان‌ها.

· تاسیس شورای گسترش زبان فارسی.

· پافشاری مسؤولان کشور به فارسی سخن گفتن و نوشتن حتی در مناطق دور افتاده کشور.

این نویسنده در پایان ابراز امیدواری کرد: بیش از گذشته قدر زبان فارسی را دانسته و در حفظ و اعتلای آن کوشش بیشتری کنیم.

منبع:ایسنا